کد مطلب: 81626
 
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۹:۵۵
در نقد حواشی جنجالی ایجاد شده در نشست خبری فیلم قاتل اهلی به ساخته مسعود كیمیایی، پوریا تابان یادداشتی نوشته است
خبرنگار، پنج زارى نگار و تومنى نگار نيست
 
خبرنگار وقتى در نشست مطبوعاتى كف يا سوت بزند و بخندد در تاييد حرف كارگردان، تهيه كننده، بازيگر، سياستمدار و... بايد فاتحه ى نگاه و قلم منصفانه و بدون توصيه يا احساس را خواند.

خبرنگار بايد شأن حرفه اش را نگاه دارد.

خبرنگار تماشاچى داخل استاديوم فوتبال نيست كه با گل زدن تيم محبوبش به آسمان بپرد و خوشحالى سر دهد.

خبرنگار وظيفه اش اطلاع رسانى، روشنگرى و مو از ماست بيرون كشيدن در حوزه ايى ست كه قلم مى زند.

نهايت امر هم اينكه خبرنگار و اصحاب رسانه با مطلب، نوشته، نقد، مصاحبه، گزارش و.. حمايتش از جريان، حزب، گروه، انديشه يا شخصى را كه كارنامه، اثر، فعاليت يا انديشه اش را مى پسندد به رخ مى كشد.

هرچند بى طرفى و حق را نوشتن و منعكس كردن وظيفه ى اصلى يك خبرنگار يا اصحاب رسانه است تا مردم قضاوت نهايى را انجام دهند و اين مطلوب ترين آرمان در خبرنگارى محسوب مى شود.

متاسفم براى آنهايى كه نام خبرنگار و اصحاب رسانه را يدك مى كشند اما در نشست مطبوعاتى فيلم "قاتل اهلى" اول اجازه حضور آدمهاى غير مطبوعاتى يا بازيگر يا عوامل خارج از حيطه كارى خود و فيلم مربوطه را به هر عنوان در جلسه پرسش و پاسخ يك فيلم مى دهند تا جوى ايجاد شود كه در شأن رسانه و خبرنگار نباشد.

دوم هم اينكه متاسفم براى آن همكارى كه علنى در نشست مطبوعاتى براى عوامل فيلم در تاييد حرفهاى درست يا نادرستش و مسخره كردن همكار خبرنگارش كف مى زند يا مى خندد.

همكارت را به چه مى فروشى؟
به كارگردانى كه دوستش دارى؟
به بازيگرى كه محبوب دلت است؟
به شويى كه در اصل براى توهين به جايگاه حرفه ايى، كارى و تحت تأثير قرار گرفتنت طراحى شده است؟

نوزده سال و پنج ماه است كه خبرنگار، روزنامه نگار و نويسنده ى تخصصى دو حوزه ى سينما و ورزش در روزنامه ها و خبرگزارى ها هستم اما امروز متاسفم كه همكارانم را مسخره مى كنند و برخى ديگر از همكارانم كف مى زنند و مى خندند.

خبرنگار با پنج زارى نگار و تومنى نگار فرق دارد.

خبرنگار قلمى را كه خداوند در قرآن به آن قسم خورده نمى فروشد.

خبرنگار هنگام مسخره شدن همكارش كف نمى زند و نمى خندد.

آخر فيلمى را كه مى بينيد از فيلم سرب ساخته ى خود آقاى "مسعود كيميايى" برداشتم كه بيست و هشت سال پيش ساختند.

ديالوگى كه در تمام اين نوزده سال كه خبرنگار سينمايى و ورزشى بودم مانيفست كارى من قرار گرفت و هست.

از آدمها بت نسازيد
اين خيانت است
هم به خودتان، هم به خودشان
خدايى مى شوند كه خدايى كردن نمى دانند
و شما در آخر
سر تا پا
كافر خداى خود ساخته مى شويد (نيچه).

پوريا تابان نوزدهم بهمن ١٣٩٥