کد مطلب: 38579
تاریخ انتشار : جمعه ۶ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۹:۴۹
رئیس‌جمهور پول کشور امام زمان را در کشور هزینه می‌کند یا به مردم می‌دهد و صلاحیت این کار را در روز تنفیذ اخذ کرده است لذا نه تنها پول یارانه‌ها که حقوق کارکنان دولت، هزینه‌های جاری و یک پنجم درآمد مردم جامعه اسلامی مربوط به امام زمان است.
به گزارش ایران خبر، احمدی‌نژاد در زمان ریاست جمهوری در یک برنامه تلویزیونی یارانه را پول امام زمان دانست و جنبه اعتقادی بدان داد. بر سر این حرف تحلیل‌های متفاوتی ارائه شد که از درستی حرف تا مسخره کردن آن را به دنبال داشت. بعد از استقرار دولت جدید بارها دولتی‌ها و اصلاح‌طلبان این نظر را مسخره کردند و اخیراً آیت‌الله هاشمی نیز در سفر مشهد آن را رد کرد و تیتر ۱ و ۲ برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفت. جدای از اینکه حرف را چه کسی زده است آیا این حرف می‌تواند مبنای درستی داشته باشد؟ این به معنی دفاع از احمدی‌نژاد نیست اما از آیت‌الله هاشمی به عنوان یک روحانی منتسب به اندیشه تشیع می‌توان تعجب کرد و نسبت به فهم ایشان از مبانی فقه و کلام شیعی دچار تردید شد.
سؤال اساسی این است که پول خمسی که مردم به مراجع تقلید می‌دهند فلسفه‌اش چیست و چرا به رغم استقرار نظام اسلامی مردم علاوه بر مالیات آن خمس را هم باید پرداخت کنند؟ طبق اصول اندیشه امامیه خمس مربوط به امام زمان است که در زمان غیبت در اختیار مراجع و فقها قرار می‌گیرد تا هزینه ترویج اسلام و ارتقای مسلمانان نمایند. حال سؤال این است که حقوق و درآمد یک کارمند، مهندس، بازاری و… مگر مال امام زمان است که باید یک پنجم آن را به علما بدهند؟ که در جواب باید گفت بله این پول مربوط به امام زمان و پرداخت آن واجب است.
به اصل بحث برگردیم، طبق اندیشه امامیه جامعه اسلامی در تصرف امام معصوم است. اموال، امکانات، انفال و همه و همه مربوط به اوست. صلاحیت حاکم اسلامی برای مصرف آن فقط در زمان غیبت معنی می‌یابد و در زمان ظهور در اختیار شخص امام زمان قرار می‌گیرد. به تعبیر مقام معظم رهبری: «ای مولای ما، صاحب این کشور تویی» و در محاورات عمومی هم لفظ «کشور امام زمان» استفاده می‌شود. اگر هاشمی و امثالهم بتوانند فلسفه تنفیذ حکم رئیس‌جمهور توسط ولی فقیه را بفهمند می‌توانند آن پول را هم پول امام زمان بدانند. فلسفه تنفیذ حکم رئیس‌جمهور چیست که امام خمینی (ره) می‌فرماید «اگر حکم رئیس‌جمهور توسط ولی فقیه تنفیذ نشود حکومت او حکومت طاغوت است.» طبق اندیشه امامیه ملک و مملکت در تصرف امام زمان است و در زمان غیبت در اختیار ولی فقیه یا مراجع جامع‌الشرایط است. در روز تنفیذ، بخشی از این وظایف (وظایف اجرایی حکومت که از قضا مسائل مالی و پولی در آن حوزه تعریف می‌شود) توسط ولی فقیه به منتخب ملت واگذار می‌گردد.
بنابراین کشور اسلامی که در تصرف امام زمان است و در زمان غیبت در تصرف ولایت فقیه و نیابت عامه است این نایب حوزه مالی و اجرایی حکومت را به فردی که از طرف ملت به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شده واگذار می‌کند. معنی این کار این است که دسترسی این فرد پس از تنفیذ به ثروت عمومی جامعه مشروع است و می‌تواند آن را در راستای رشد و تعالی مادی و معنوی جامعه اسلامی به کار گیرد. حال سؤال این است که چرا اگر ولی فقیه حکم رئیس‌جمهور را تنفیذ نکند طاغوت است؟ چون صلاحیت دست‌اندازی به اموال کشور اسلامی را بدون اذن نایب امام زمان ندارد. لذا رئیس‌جمهور پول کشور امام زمان را در کشور هزینه می‌کند یا به مردم می‌دهد و صلاحیت این کار را در روز تنفیذ اخذ کرده است لذا نه تنها پول یارانه‌ها که حقوق کارکنان دولت، هزینه‌های جاری و یک پنجم درآمد مردم جامعه اسلامی مربوط به امام زمان است.
پس حرف احمدی‌نژاد درست است. او دهها مشکل دیگر دارد. لطفاً مشکل منازعه با وی را به جایی ببرید که ساحت اعتقادات مردم به سخره گرفته نشود. هر چند به سخره گرفتن این مسائل توسط روحانیت تشیع به مراتب شکننده‌تر است. اگر آقای هاشمی در باره آنچه در بالا نوشته شد نقدی دارند و اموال و پول و ثروت جامعه را مربوط به امام زمان نمی‌دانند نظرات خود را اعلام نمایند تا همگان مطلع شوند.
منبع : روزنامه جوان
سؤال اساسی این است که پول خمسی که مردم به مراجع تقلید می‌دهند فلسفه‌اش چیست و چرا به رغم استقرار نظام اسلامی مردم علاوه بر مالیات آن خمس را هم باید پرداخت کنند؟ طبق اصول اندیشه امامیه خمس مربوط به امام زمان است که در زمان غیبت در اختیار مراجع و فقها قرار می‌گیرد تا هزینه ترویج اسلام و ارتقای مسلمانان نمایند. حال سؤال این است که حقوق و درآمد یک کارمند، مهندس، بازاری و… مگر مال امام زمان است که باید یک پنجم آن را به علما بدهند؟ که در جواب باید گفت بله این پول مربوط به امام زمان و پرداخت آن واجب است.
به اصل بحث برگردیم، طبق اندیشه امامیه جامعه اسلامی در تصرف امام معصوم است. اموال، امکانات، انفال و همه و همه مربوط به اوست. صلاحیت حاکم اسلامی برای مصرف آن فقط در زمان غیبت معنی می‌یابد و در زمان ظهور در اختیار شخص امام زمان قرار می‌گیرد. به تعبیر مقام معظم رهبری: «ای مولای ما، صاحب این کشور تویی» و در محاورات عمومی هم لفظ «کشور امام زمان» استفاده می‌شود. اگر هاشمی و امثالهم بتوانند فلسفه تنفیذ حکم رئیس‌جمهور توسط ولی فقیه را بفهمند می‌توانند آن پول را هم پول امام زمان بدانند. فلسفه تنفیذ حکم رئیس‌جمهور چیست که امام خمینی (ره) می‌فرماید «اگر حکم رئیس‌جمهور توسط ولی فقیه تنفیذ نشود حکومت او حکومت طاغوت است.» طبق اندیشه امامیه ملک و مملکت در تصرف امام زمان است و در زمان غیبت در اختیار ولی فقیه یا مراجع جامع‌الشرایط است. در روز تنفیذ، بخشی از این وظایف (وظایف اجرایی حکومت که از قضا مسائل مالی و پولی در آن حوزه تعریف می‌شود) توسط ولی فقیه به منتخب ملت واگذار می‌گردد.
بنابراین کشور اسلامی که در تصرف امام زمان است و در زمان غیبت در تصرف ولایت فقیه و نیابت عامه است این نایب حوزه مالی و اجرایی حکومت را به فردی که از طرف ملت به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شده واگذار می‌کند. معنی این کار این است که دسترسی این فرد پس از تنفیذ به ثروت عمومی جامعه مشروع است و می‌تواند آن را در راستای رشد و تعالی مادی و معنوی جامعه اسلامی به کار گیرد. حال سؤال این است که چرا اگر ولی فقیه حکم رئیس‌جمهور را تنفیذ نکند طاغوت است؟ چون صلاحیت دست‌اندازی به اموال کشور اسلامی را بدون اذن نایب امام زمان ندارد. لذا رئیس‌جمهور پول کشور امام زمان را در کشور هزینه می‌کند یا به مردم می‌دهد و صلاحیت این کار را در روز تنفیذ اخذ کرده است لذا نه تنها پول یارانه‌ها که حقوق کارکنان دولت، هزینه‌های جاری و یک پنجم درآمد مردم جامعه اسلامی مربوط به امام زمان است.
پس حرف احمدی‌نژاد درست است. او دهها مشکل دیگر دارد. لطفاً مشکل منازعه با وی را به جایی ببرید که ساحت اعتقادات مردم به سخره گرفته نشود. هر چند به سخره گرفتن این مسائل توسط روحانیت تشیع به مراتب شکننده‌تر است. اگر آقای هاشمی در باره آنچه در بالا نوشته شد نقدی دارند و اموال و پول و ثروت جامعه را مربوط به امام زمان نمی‌دانند نظرات خود را اعلام نمایند تا همگان مطلع شوند.
منبع : روزنامه جوان
