کد مطلب: 32076
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۳۱
روزنامه مردمسالاری روز سه شنبه در یادداشتی به قلم کرم محمدی با عنوان ' پیام شهدا به داواپسان ' افزوده است : آن دسته از منتقدان دولت تدبیر و امید که مراسم باشکوه سه شنبه بیست و ششم خردادماه تهران را به بداخلاقی های سیاسی آلوده کردند؛ بدانند که شهدای عزیز این ملت تجلی عینی شور توام با شعور و عقلانیت هستند.
حضور پیکر های مطهر شهدا فضای کشور را معطر به عطر حماسه و ایثار و آزادگی و حریت توام با اخلاق و برادری و انسجام می نماید. بازگشت پیکر خط شکنان دلاور و غواصان دریا دل به میهن موجی از احساس دین در سراسر ایران اسلامی در پی داشت.
در چند روز گذشته نه تنها در تهران بلکه در جای جای ایران عزیز؛ شرکت در تشییع کبوتران خونین بال و کسانی که در دوران هشت ساله دفاع مقدس؛ گام های استوار متکی به ایمان به خدایشان؛ لرزه بر اندام دشمنی قداره بند می انداخت؛ بحث روز آحاد مردم بود.
آنچه در تهران و در تشییع پیکر غواصان شهید و دیگر شهدای سال های حماسه و ایثار رخ داد؛ تجسمی از وحدت اقشار مختلف ملت ایران در احترام به فداکارترین نسل ایران اسلامی بود. اما حیف و صد حیف که آن مراسم تاریخی با بهره برداری های سیاسی گروهی اندک؛ دچار حاشیه گردید. پررنگ ترین حاشیه نیز متوجه مولد بیست وچهارم خرداد یعنی آقای دکتر حسن روحانی و تیم مذاکره کننده هسته ای شد.
دکتر حسن روحانی کسی است که شانزده ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در اوج سخت گیری های رژیم شاهنشاهی؛ در یک سخنرانی علنی و با شهامتی مثال زدنی که جز عاشقان شهادت از کمتر کسی بر می آمد؛ لقب «امام» را برای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به کار برد و در دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا زمانی که به سمت ریاست جمهوری برگزیده شد؛ در حساس ترین مناصب و مسوولیت های نظام به کار اشتغال داشته است.
نمی دانم سخنرانی که با بدترین القاب و عناوین از چنین شخصیتی نام برد؛ در آن زمان کجا و چکاره بوده است؟
براساس آموزه های برگرفته از قرآن و سیره معصومین(ع) بر این باوریم که شهیدان زنده اند و بدیهی است که شهیدان گرانقدر این سرزمین پیام داشته و دارند. پیام راهگشای آنان را می توان از وصیتنامه ها؛ زبان پدر و مادر و همسران و فرزندان و همرزمانشان دریافت نمود. با قاطعیت می توان گفت هرگز؛ آری هرگز هیچ شهیدی خواهان تشتت در میان صفوف ملت نبود.
زیرا یکی از عوامل اصلی پیروزی انقلاب اسلامی ایران را وحدت و انسجام بین همه اقشار و ساکنان ایران اسلامی می دانند. امر مهمی که بارها و بارها مورد عنایت و توجه ویژه امام راحل امت(ره) و خلف صالح ایشان قرار گرفته است. اما عده ای قلیل خیلی راحت در مراسمی که نماد وحدت و همدلی ملت ایران بود؛ بر طبل تفرقه و تشتت کوبیدند.
شهدا شیفته و دلبسته امام خمینی(ره) بودند و امام نیز آنان را از عمق وجود دوست می داشت. پس می توان گفت هرگز برخلاف قانون حرکت نمی کردند؛ چون امامشان قانون گرا بود؛ اما عده ای خود را معیار همه چیز حتی قانون می دانند و هر وقت دلشان خواست و بدون توجه به مقررات نظام اسلامی به خیابان ها می آیند و تجمع می کنند... شهدا در مکتب امام درس گرفته بودند و امامشان هم تربیت شده مکتب بزرگ معلم اخلاق یعنی پیامبر اعظم(ص) بود؛ لذا هیچ شهیدی حامی و طرفدار و عامل به اهانت؛ حتی به دشمن نیز نبود؛ ولی برخی مدعیان مانند آب خوردن هر آنچه دلشان می خواهد نثار رقبا می کنند.
شهدا هرگز حیات سیاسی خود را در مرگ سیاسی رقبا جستجو نمی نمودند. ویژگی اساسی شهدای گرانقدر آن بود که جلوتر از ولی فقیه زمان خویش حرکت نمی کردند؛ اما متاسفانه عده ای در مراسم تشییع آنان علی رغم حمایت های چندین باره مقام معظم رهبری از تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان، وزیر خارجه و دستیارانش را با بدترین القاب مورد اهانت قرار دادند.
شهدا نه تنها از بیت المال سوءاستفاده نمی کردند بلکه از جیب خود نیز در راستای تقویت جبهه ها هزینه می کردند، اما برخی مدعیان ارزش ها، هشت سال تمام بر هزاران میلیارد تومان اختلاس صورت گرفته در کشور، نه تنها چشم بستند بلکه هنوز که هنوز است از آن دولت حمایت کرده و آرزوی بازگشت مدیران آن را به قدرت در سر می پرورانند.
شهدا ادب را در گفتار و عدالت را در عمل اجرا می کردند؛ اهل تظاهر نبوده و از نام ارزش ها ارتزاق نمی کردند بلکه جان شیرین خود را فدای حفظ و نشر آنها نمودند. فداکارترین فرزندان ایران اسلامی؛ هرگز برای رسیدن به هدف از وسیله ای استفاده نمی کردند.
شهدا هرگز راضی به حذف همرزمان خویش از مناصب و مسوولیت های اجرایی نیستند اما بخشی از دلواپسان امروز در هشت سال حاکمیت دولت محبوب شان؛ چشم بر حذف صدها و ای بسا هزاران رزمنده و جانباز و خانواده شهید و آزاده در سراسر ایران بستند.
از این رو است که شهیدان ایران زمین سرمایه های ملی و ماندگار و فراتر از دسته بندی های سیاسی و جناحی محسوب می گردند. منتقدان دولت علی رغم در اقلیت بودن؛ می توانند و تاکنون هم بارها و بارها با صدای بلند از اکثریت به سیاست های دولت یازدهم نه تنها انتقاد بلکه تهمت هم زده اند. کار سیاسی و جناحی آنان هیچ منعی ندارد.
آنان می توانند همچنان از دولت های نهم و دهم که در آنها هزاران میلیارد اختلاس صورت گرفته و نرخ تورم به بالای چهل درصد رسید؛ نرخ اقتصادی مملکت را به منفی شش درصد رسانید؛ سیاست خارجی را به بن بست کشانید و... حمایت کنند اما نمی توانند و حق ندارند از عزیزترین و گرانبهاترین سرمایه معنوی و ملی مملکت که همان شهید و شهادت و ایثار و فداکاری است؛ سوءاستفاده کنند.
زیرا بنابه فرموده امام راحل امت(ره)؛ شهدا بی هیاهوهای سیاسی و خودنمایی های شیطانی؛ برای خدا برخاستند و خود را فدای هدف کردند و این هنر مردان خداست.
آن دسته از منتقدان دولت تدبیر و امید که مراسم باشکوه سه شنبه بیست و ششم خردادماه تهران را به بداخلاقی های سیاسی آلوده کردند؛ بدانند که شهدای عزیز این ملت تجلی عینی شور توام با شعور و عقلانیت هستند. آنان در پی دفاع از حق و عدالت بودند و جان شیرین خویش را با افتخار بر سر این راه فدا نمودند.
مطلب را با فرازی از بیانات مقام معظم رهبری به پایان می برم که فرموده اند «شهدای ما مظهر عقلانیت دینی و مدافع حقانیت و عدالت بودند».
حال وجدان های بیدار را به قضاوت باید طلبید که آن سخنرانی و حواشی ایجاد شده عده ای انگشت شمار در آن مراسم ده ها هزار نفری اقشار مختلف تهران در تشییع پیکرهای شهدای همیشه جاوید این ملت؛ با کدام منطق و عقلانیت و عدالت همخوانی و سنخیت داشت؟ بدانیم و بدانند که اکثریت مردم به روش کاسبکارانه از ارزش ها پاسخ منفی خواهند داد و پاسدار ارزش های والایی بوده و خواهند بود که فرزندان و پدران و مادرانشان با اهدای گرانبهاترین سرمایه زندگی؛ یعنی جان شیرین برای امروز و فرداهای این کشور به یادگار گذاشته اند.
منبع : روزنامه مردمسالاری
