داخلی صفحه سیاست آرشيو خبر

ایندیپندنت:

 

دولت عربستان طی ماه‌های اخیر به دلیل وخامت اوضاع اقتصادی، هزینه‌های جاری خود را به شدت کاهش داده و در این میان، کارگران خارجی عربستان اولین قربانیان بهای پایین نفت به شمار می‌روند تا جاییکه این روزها، اعتراض آنها به پرداخت نشدن دستمزدهای خود به یک موضوع عادی در رسانه‌های این کشور تبدیل شده است.

 

کارگرانی که در خارج از شهرها کار می‌کنند، نه تنها چندین ماه است حقوق خود را دریافت نکرده‌اند؛ بلکه گفته می‌شود آنها حتی از دریافت جیره غذایی خود نیز محروم شده‌اند. 

 

اما کارگران خارجی تنها قربانیان شرایط بد اقتصادی اخیر عربستان نیستند. پیامدهای منفی کاهش بهای نفت به تازگی به بخش دولتی که 70 درصد شهروندان عربستانی در آن شاغل هستند نیز سرایت کرده و دیگر مانند ماه‌های گذشته خبری از پاداش و اضافه کاری برای کارمندان دولت نیست. حتی حقوق وزرا و مدیران ارشد دولتی نیز 20 درصد کاهش یافته است.

 

با توجه به اینکه در عربستان سعودی حدود 120 میلیارد دلار یا به عبارتی نیمی از بودجه دولت صرف پرداخت حقوق و مزایا به کارمندان دولت می‌شود،‌ کاهش درآمدهای نفتیِ بزرگترین صادرکننده نفت اوپک، خطر ناآرامی‌های سیاسی را در این کشور به شدت افزایش داده است؛ بویژه آنکه ریاض اکنون با یک کسری بودجه 100 میلیارد دلاری رو به روست.

 

اوضاع اقتصادی بد عربستان، فعالیت شرکت‌های ساختمان‌سازی بزرگی چون «اوگر» و «بن‌لادن» را نیز به شدت تحت تاثیر قرار داده است. آنها طی ماه‌های اخیر به سختی توانسته‌اند بخش اندکی از مبلغ قراردادهای خود با دولت را دریافت کنند و گفته می‌شود شرکت اوگر به تنهایی 8 میلیارد دلار از دولت عربستان طلبکار است.

 

به همین دلیل، کارگران آسیایی شاغل در این شرکتها که زمانی عربستان را سرزمین آرزوهای خود می‌دانستند، اکنون ماه‌هاست که دستمزد خود را دریافت نکرده‌اند و بسیاری از آنها حتی پول بازگشت به کشور خود را نیز ندارند.

 

با این حال، در کشوری مانند عربستان سعودی که با بی‌رحمی تمام هرگونه اعتراضی را سرکوب می‌کند، فریاد اعتراض کارگران خارجی و حتی کارگران و کارمندان بومی بخش دولتی نمی‌تواند چندان مثمر ثمر باشد.

 

در حال حاضر، آنچه عرصه را بر عربستان تنگ‌تر کرده این است که این کشور درست در زمانی با بحران اقتصادی رو به رو شده است که نفوذ سیاسی آن در منطقه و جهان به وضوح در حال کاهش است. عربستان اکنون بواسطه مداخله نظامی داوطلبانه در یمن تحت فشار اقتصادی شدیدی قرار دارد؛ اما به دلیل اهمیت فوق‌العاده یمن برای این کشور، نظامیان سعودی تنها شهروندانی هستند که حقوق آنها از سوی دولت کاهش نیافته است. با این حال، هیچ نشانه‌ای دال بر پیروزی احتمالی ریاض در این جنگ مشاهده نمی‌شود.

 

در سوریه نیز به همین ترتیب، تلاش 5 ساله عربستان برای حذف بشار اسد – رئیس جمهور این کشور – با شکست مواجه شده و پس از ده‌ها سال رقابت منطقه‌ای با ایران، اکنون این ایران است که دست بالا را در سوریه و کل منطقه دارد.

 

اما تهدید بزرگتری که متوجه عربستان است، وخیم شدن روابط استراتژیک آن با آمریکاست. آمریکا که برای ده‌ها سال، متحد شماره یک عربستان به شمار می‌رفت اکنون روز به روز از متحد قدیمی خود در حال فاصله گرفتن است. در آخرین موج تیرگی روابط میان ریاض و واشینگتن، هفته گذشته مجلس سنای آمریکا لایحه‌ای را که به بازماندگان حملات تروریستی 11 سپتامبر اجازه می‌داد علیه دولت عربستان شکایت کنند، به تصویب رساند. باراک اوباما – رئیس جمهور آمریکا – با استفاده از اختیارات خود این لایحه را وتو کرد اما گفته می‌شود سنا در مخالفت با اوباما قصد دارد امروز در مورد لغو وتوی او رای‌گیری کند. 

 

بعید به نظر می‌رسد این لایحه به قانون تبدیل شود؛ اما در هر صورت، چنین تحولاتی در کنگره آمریکا نشان می‌دهد در زمانی که عربستان به دلیل مشکلات داخلی خود بیش از هر زمان دیگری به حمایت آمریکا نیاز دارد، اتحاد استراتژیک ریاض – واشینگتن روزهای پایانی خود را سپری می‌کند.