خبرگزاری مهر - گروه جامعه: نامزدهای سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری در دومین مناظره خود نیز صحبتی از دغدغه‌های بیش از نیمی از جمعیت جامعه که تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی هستند، نکردند در حالی که بازنشستگان و کارگران بعد از مناظره اول در انتظار صحبتی، طرحی، برنامه‌ای و یا حتی مطرح کردن حتی یک جمله از مشکلاتشان از سوی نامزدهای ریاست جمهوری بودند که متأسفانه محقق نشد.
در حال حاضر وضعیت معیشتی کارگران و بازنشستگان که بیش از ۶۰ درصد آنها حداقل حقوق را دریافت می‌کنند خوب نیست و روزگار سختی را می‌گذرانند. به گفته مسئولان حقوق و مستمری آنها تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی دارد و در شرایط فعلی جامعه توان رفع حداقل نیازهای زندگی خود و فرزندانشان را نیز ندارند.
هر چند که حقوق بازنشستگان با اجرای دو مرحله همسان‌سازی تازه به ۴.۲ میلیون تومان رسیده است اما در مقایسه با گرانی سرسام‌آور جامعه و افزایش هر روزه قیمت‌ها، همچنان بسیار اندک است.
کارگران و بازنشستگان این انتظار را داشتند که نامزدهای انتخاباتی حداقل اسمی از آنها در برنامه‌های خود به میان آورند و به عبارتی آنها را ببینند اما متأسفانه به جای ارائه طرح‌ها و برنامه‌های واقعی، از وقت مناظره برای مطرح کردن خودشان بیشتر استفاده کردند.
در مناظره اول که اقتصادی بود هیچ حرفی از کارگران و بازنشستگان و دغدغه‌های این قشر از جامعه به میان نیامد و در مناظره دوم نیز مشکلات این قشر از جامعه فقط در چند کلمه خلاصه شد بدون اینکه به طرح یا برنامه‌ای اشاره شود و متأسفانه حدود ۴۵ میلیون نفر از مردم جامعه نادیده گرفته شدند.
طی سال‌های اخیر به خصوص سال ۹۹ به کرات از بازنشستگان و کارگران و مشکلات معیشتی آنها در رسانه‌ها سخن به میان آمد و کارشناسان رفاهی و تأمین اجتماعی بارها دغدغه‌های آنها را گوشزد کردند و در نهایت با پیگیرهای سازمان تأمین اجتماعی، همسان سازی حقوق بازنشستگان پس از سال‌های زیادی اجرایی شد اما در این میان همه می‌دانند که حقوق اندک آنها شاید تنها یک سوم نیازهایشان را تأمین کند، بنابراین مشکل اصلی این قشر از جامعه معیشت و مستمری آنهاست که این موضوع را دیگر همه می‌دانند و اینکه چرا نامزدهای انتخابات در مناظره‌های خود تا کنون حرفی از آنها نیاورده‌اند جای سوال است.
آیا هیچ‌یک از این نامزدها در اطراف خود کارگر یا فرد بازنشسته‌ای را نمی‌شناسند یا نمی‌دانند که وضعیت و مشکلات زندگی آنها چیست، نمی‌دانند که این افراد برای گذران زندگی‌شان با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند، نمی‌دانند که هزینه اجاره مسکن طی دو سال اخیر به طور سرسام‌آوری افزایش یافته یا اینکه پرداخت شهریه دانشگاه فرزندان و… چقدر برای این قشر زحمت‌کش جامعه مشکل آفرین شده است، مگر نامزدهای انتخاباتی در این کشور زندگی نمی‌کنند؟
در مناظره دوم یکی از نامزدها در صحبت‌های خود به فاصله طبقاتی اشاره و عنوان کرد فاصله طبقاتی محصول سیاست‌های نادرست اقتصادی است و فقط به این جمله بسنده کرد که حقوق کارگران باید نسبت به تورم متناسب سازی شود اما برای آن هیچ طرح و برنامه‌ای برای اجرایی شدن، ارائه نکرد.
یکی دیگر از نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در شعاری اعلام کرد دولت من حامی آسیب‌پذیرترین افراد خواهد بود تا شهروندانی که آسیب پذیرتر هستند زندگی بهتری داشته باشند. این نامزد اما در صحبت‌های خود اسمی از بازنشستگان و کارگران نبرد.
نامزد دیگری نیز در مناظره دوم عنوان کرد که باید سه‌جانبه گرایی میان کارگر و کارفرما و دولت را داشته باشیم و باید صندوق بیمه تکمیلی کارگران را تشکیل دهیم اما برای این موارد برنامه‌ای ارائه نکرد.
تنها یک هفته به پایان رقابت نامزدهای انتخابات باقی مانده و امیدواریم در این مدت بازنشستگان و کارگران را نیز در برنامه‌های خود بگنجانند تا این افراد کمی دلخوش باشند که دیده شدند.
همچنین امیدواریم موضوعات مهمی که تا کنون مغفول باقی مانده مانند بحران صندوقهای بازنشستگی، معیشت و مسکن بازنشستگان و کارگران، دائمی شدن همسان سازی حقوق، پرداخت بدهی تأمین اجتماعی از سوی دولت و… نیز مد نظر نامزدها قرار گیرد.
