کد مطلب: 156189
 
تاریخ انتشار : جمعه ۵ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۰۸:۰۰
فکر و ذهن مان را تغییر دهیم برای بهتر دیدن زنان جامعه. فرقی نمی کند یک زن در کدام جامعه باشد مهم این است که به عنوان یک انسان و از جنس مونث بودن به وی احترام گذاشته شود و دیده شود.
 
روز جهانی «مبارزه با خشونت علیه زنان» ۲۵ نوامبر برابر با ۵ آذر است، این روز که سالگرد قتل خواهران میرابل است از سوی سازمان ملل متحد به عنوان مبنایی نمادین برای الزام توجه و اهمیت زنان و انواع خشونت علیه آنان نامگذاری شده است.
تاریخ روز جهانی رفع خشونت علیه زنان
۲۵ نوامبر هرسال روز جهانی رفع خشونت علیه زنان است، ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ با ۵ آذر ۱۳۹۹ برابر است.
تاریخچه روز جهانی رفع خشونت علیه زنان
در ۲۵ نوامبر سال ۱۹۶۰ سه خواهر اهل جمهوری دومینیکن با نام خواهران "میرابل" پس از ماه‌ها شکنجه، سرانجام توسط سازمان امنیت ارتش این کشور به قتل رسیدند. جرم این سه خواهر، شرکت در فعالیت‌های سیاسی علیه رژیم دیکتاتوری حاکم بر دومینیکن بود. ۲۱ سال بعد یعنی سال ۱۹۸۱ در همایشی که در بوگوتا پایتخت کشور کلمبیا که با شرکت مدافعان حقوق زنان در آمریکای لاتین و منطقه کارائیب تشکیل شد، پیشنهاد شد روز قتل خواهران میرابل به عنوان روز منع خشونت علیه زنان نامگذاری شود. هدف از این اقدام آن بود تا افکار عمومی جهانیان بیش از پیش به نهی از خشونت از زنان متمرکز شود. سازمان ملل متحد نیز در در ۱۷ اکتبر سال ۱۹۹۹ این روز را به رسمیت شناخت و در تاریخ مناسبت‌های این سازمان گنجاند تا از این طریق همه ساله دولت‌ها و مردم جهان به این موضوع مهم توجه کنند.
خشونت علیه زنان چیست؟
خشونت علیه زنان بنا بر تعریف سازمان ملل متحد، هرگونه رفتاری است که می‌تواند منجر به آسیب بدنی، جنسی یا روانی زنان شود. همچنین هرگونه رفتار خشن وابسته به جنسیت که موجب آسیب جسمی، جنسی، روحی و رنج زنان شود را خشونت علیه زن می‌گویند. این خشونت می‌تواند با تهدید، اجبار یا سلب اختیار و آزادی، به‌صورت پنهان یا آشکار انجام شود.

خشونت علیه زنان، تجاوز به حقوق بشر است. خشونت علیه زنان موجب تبعیض، عمیق‌تر و گسترده‌تر شدن نابرابری‌ها میان زنان و مردان می‌شود. خشونت علیه زنان مانع بزرگی برای پیشرفت در همه‌ی زمینه‌ها، از جمله کاهش فقر و برقراری صلح و امنیت است. همچنین، یکی از موانع بزرگ برای رفع یا کاهش خشونت علیه زنان کمبود منابع مالی، در همه‌ی کشورها، بویژه کشورهای آسیایی و آفریقایی است.

خشونت علیه زنان به اشکال مختلف رخ می‌دهد و یکی از رایج‌ترین آنها خشونت‌های خانگی است. خشونت جنسی، خشونت جنسی غیرتماسی، خشونت کلامی، تجاوز، تن‌فروشی اجباری، بارداری اجباری، ختنه دختران، خرید و فروش زنان و دختران، خشونت علیه زنان کارمند و مستخدمان زن، خشونت‌های ناشی از جنگ، خشونت در زندان، تجاوزهای سیستماتیک، خشونت نگاهی و رفتاری و خشونت سیاسی، مصادیقی از خشونت آشکار است، مسائلی چون دروغ گفتن، نفقه ندادن، به خواسته‌های زن بی‌توجه بودن، جدا کردن زن از کودکان یا خانواده‌اش، تهمت زدن، تحدید زن در محدوده جغرافیایی یا عدم مجوز به وی برای شغل یا تحصیل و … مصادیقی از خشونت پنهان و فاقد نمودهای بیرونی هستند.

خشونت علیه زنان در همه جوامع نمایان بوده و متاسفانه برخی زنان در جوامع مختلف آسیب های روحی و جسمی جبران ناپذیری را تحمل کرده اند.
برخی از افراد تصور می کنند خشونت فقط آزار و اذیت جنسی را شامل می شود. اما خشونت کلامی هم کی تواند آسیب های روحی بدی را به زنان وارد کند.

خشونت جنسی یکی از بارزترین خشونت هایی است که متوجه برخی زنان جامعه شده است. متاسفانه برخی خانواده ها با ازدواج اجباری دختر خود را در معرض خشونت جنسی قرار می دهند. برخی دیگر با فروختن فرزند دختر خود وی را مجبور به تن فروشی می کنند.
در بعضی از جوامع زن به عنوان یک کالا دیده و پذیرفته می شود و رفتار با زن کاملا ناشایست است و دقیقا مانند شی و کالا با وی برخورد می شود.

زنان در اجتماع از جانب پدر، همسر و برادر مورد خشونت قرار می گیرند. در بعضی از خانواده ها پدر با بی احترامی و توهین به همسر خود این روش را به فرزندان پسر خود نیز آموزش می دهد و پسران خانواده هم متاسفانه روش غلط پدر خود را تکرار می کنند این نوع بدترین و بارزترین خشونت خانگی است که متوجه زنان می شود و برخی این رفتار را خشونت نمی دانند.  

برخی از مردان چنان مردسالاری را در خانه حکم فرما می کنند که زن حق انتخاب دوست ندارد، زن اجازه ندارد بدون همسرش از منزل خارج شود، زن اجازه ندارد با دوستان ش به مهمانی، پارک، سینما، کافی شاپ و ... برود. در وقع زن در این خانواده ها حکم برده ی را دارد که فقط باید از دستورات مرد خانه پیروی کند وگرنه مورد تهمت واقع می شود.

رفتار بسیار بدی که برخی از مردان دارند این است با کوچک ترین خرف یا انتقادی از جانب همسر خود از کوره در می روند. این مردان یا دست بزن دارند و یا فحاشی راهی است برای تایید حرف هایشان.

مورد دیگری که می توان به آن اشاره کرد خشونتی است که از لحاظ اجتماعی برای زن مشکل ساز می شود. برخی از مردان برای اداره کردن امور مالی منزل به همسر خود وابسته هستند و تمام مخارج زندگی را زن خانواده باید عهده دار شود. عده ای دیگر از مردان نیز هستند که از پرداخت هزینه های زندگی شانه خالی می کنند و زن را در مضیقه مالی قرار می دهند.

هنوز مردانی هستند که از عاشق شدن دختران شان هراس دارند، هنوز مردانی هستند که از داشتن فرزند دختر احساس سرخوردگی می کنند، هنوز مردانی هستند زن را با صفت مزخرف ضعیفه صدا می زنند، هنوز مردانی هستند که باورشان نمی شود دختران و زنان این سرزمین می توانند موفقیت های خوبی بدست بیاورند و برابر با مردان گام بردارند البته نه این مردان کوته فکر!

به راستی چرا برخی از مردان تا این اندازه کوته فکر هستند؟! بین زنان سرزمین مان زن بسیار موفقی در هر زمینه ی داریم. پزشک، مهندس، استاد دانشگاه، دانشمند، اندیشمند، نویسنده، عکاس، خبرنگار، پرستار، مدیر، معلم، مربی و ... اگر هم یک زن هیچ یک از این توانایی ها را نداشته باشد به عنوان یک انسان وجود دارد. انسانی که مادر، خواهر، همسر، همدم و غمخوار کسی می شود. پس فکر و ذهن مان را تغییر دهیم برای بهتر دیدن زنان جامعه. فرقی نمی کند یک زن در کدام جامعه باشد مهم این است که به عنوان یک انسان و از جنس مونث بودن به وی احترام گذاشته شود و دیده شود. به امید روزی که زن در هر جامعه ی که زندگی می کند امنیت جانی و روحی داشته باشد.
 گزارش از: مه جبین محمدی