مهوش وقاری بازیگر سینما و تلویزیون که در تمام مدت بیماری همراه همسرش بود درباره شرایط زندگی بعد از فوت او به ایرانآنلاین گفت: خیلی سخت است نبودن کسی را که یک عمر با او زندگی کردی تحمل کنی، هنوز به حالت عادی برنگشتم، به جای اینکه به زمان حال فکر کنم هنوز افکارم متمرکز آدمهایی است که از دست دادم به طوری که هر اتفاقی من را به آن روزها می برد. نمی خواهم تلخ باشم ولی فکر می کنم زندگی بی ارزش است و ما همه چیز را خیلی سخت گرفتیم.
با این همه وقاری از خودش راضی است و نسبت به گذشته حسرتی به دل ندارد؛ « قدر همه لحظه ها را در همه مناسبت ها از شب یلدا گرفته تا نوروز دانستم و زمانی که بیماری همسرم شدت پیدا کرد با چنگ و دندان به زندگی چسبیدم.
از سال 82 متوجه بیماری همسرم شدیم ابتدا برای ما جدی نبود و فکر می کردیم لرزش دست بخاطر استرس و خستگی است تا اینکه لرزش ها بیشتر شد و به پزشک مراجعه کردیم.
در تمام دوره بیماری همسرم اگر سرکار می رفتم چه در تهران و شهرستان شرطم این بود که زود به خانه برگردم، در تمام مدت کار هم حواسم به داروهای همسرم بود حتی زنگ می زدم و یاداوری می کردم چون او به زمان قرص خوردنش چندان اهمیت نمی داد. آقای لولایی می گفت واقعا عجیب است که شما با همسرتان تماس دائم دارید و با هم این همه حرف می زنید.»
وقاری و همسرش که دوران طولانی بیماری او را بدون حمایت تلویزیون گذراندند با انتقاد از این وضعیت گفت: هر دو کارمند آموزش و پرورش بودیم و از آنجا که به جهت تربیت خانوادگیمان قناعت را یاد گرفته بودیم با اینکه پشت مان خالی بود حواس مان به روز مبادا بود و با توجه به همین تربیت توانستیم با درآمد کم از دوران سخت بیماری همسرم عبور کنیم.
در آن دوران حتی دستمزد کارهایی را که کردیم هم پرداخت نمی کردند و من اصلا نمی دانستم برای گرفتن این حقوق باید به کجا بروم.
وقاری همچنین از بی تفاوتی خانه سینما چه قبل و چه بعد از دوران بیماری همسرش گلایه کرد و افزود: خانه سینما بعد از فوت همسرم حتی از من احوالپرسی نکرد، در مراسم خاکسپاری به نصب یک بنر سر مزار بسنده کرد و با اینکه من و همسرم هر دو عضو خانه سینما بودیم و خانه سینما بزرگ تر ما در مراسم خاکسپاری همسرم بود، اما مراسم در شان همسرم برگزار نشد.
من در آن شرایط متوجه اطرافم نبودم اما مدتی بعد در فیلمهایی که به دستم رسید خحالت زده شدم که صندلی برای نشستن مهمان ها نبود؛ برگزاری مراسم به کسانی سپرده شده بود که اصلا تجربه برگزاری چنین برنامه هایی را نداشتند. الان هر کسی به من می رسد می گوید تو اسطوره شدی اما چه فایده وقتی که به دلگرمی خانه سینما نیاز داشتم کسی نبود.
وی که تجربه همکاری با همسرش را در در کارنامه کاری خود دارد تاسف می خورد که چرا از یک زمان به بعد خاطرات همبازی شدن با او را یادداشت نکرده با این حال تمام فیلمهایی را که به عنوان همسر مرحوم قاضی مرادی ایفای نقش کرده دوست دارد و سختی ها و دلشورههایی را که در زندگی مشترک و کاری داشته هیچ وقت فراموش نمی کند.
وقاری بعد از فوت همسرش در 2 فیلم «رخ به رخ« و «جناب عالی» بازی کرده که یکی در ماه رمضان و دیگری در عید پخش می شود.