چرا ارز ترجیحی همچنان پابرجاست؟ تحلیل دلایل اقتصادی و سیاسی تداوم این سیاست
کد مطلب: 85670
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۰۸
پژوهشگران می‌گویند زنجبیل می‌تواند سلول های سرطانی تخمدان را از بین ببرد و فلفل نیز تومورهای لوزالمعده را کوچکتر می کند.
هر چند تحقیقات در مورد زنجبیل در محیط آزمایشگاهی انجام شده است و تا بررسی این ماده در بیماران سرطانی راه درازی درپیش است ، اما اولین گام در این زمینه محسوب میشود.
دکتر ربکا ریو، استادیار زنان و زایمان مرکز سرطان دانشگاه میشیگان و همکارانش محلول حاوی پودر زنجبیل را بر روی کشت سلول های سرطانی تخمدان آزمایش کردند.
زنجبیل می‌تواند سلول های سرطانی تخمدان را از بین ببرد و فلفل نیز تومورهای لوزالمعده را کوچکتر می کند.
محققان در نشست انجمن تحقیقات سرطان آمریکا اعلام کردند این ماده سلول های سرطانی را به دو طریق از بین می‌برد؛ یکی از طریق فرایند خودکشی و در روش دیگر سلول ها خود را هضم می‌کنند. سرطان تخمدان در بیشتر مبتلایان عود می‌کند و در نهایت در برابر شیمی درمانی مقاوم میشود.
اگر زنجبیل بتواند سلول های سرطانی را از دو طریق خودکشی و خود خوری نابود کند، مانع از مقاومت بیماری در برابر شیمی درمانی خواهد شد.
زنجبیل به مهار التهاب کمک می‌کند. التهاب در تشکیل سلول های سرطانی تخمدان نقش دارد. محققان دریافتند خودکشی سلولی با استفاده از زنجبیل اثربخش تر از شیمی درمانی با استفاده از پلاتین است.
سانجای سریواستاوا از دانشکده پزشکی دانشگاه پیترزبورگ می‌گوید تحقیق دیگری نیز نشان داد ماده CAPSAICIN که عامل ایجاد کننده تندی در فلفل است، در موش ها سلول های سرطانی لوزالمعده را وادار به خودکشی می‌کند. این ماده باعث مرگ سلول های سرطانی و کاهش قابل توجه حجم تومورها شد.این ترکیب سلول های سرطان لوزالمعده را از بین برد ، اما تاثیری بر روی سلول های طبیعی و سالم لوزالمعده نگذاشت.
سال گذشته محققان در تحقیق بر روی سلول های لوزالمعده در محیط آزمایشگاه به نتایج مشابهی دست یافتند. سرطان لوزالمعده بسیار مرگبار است، بطوری که از میان ۳۲ هزار تن که هر ساله به این بیماری مبتلا می‌شوند ۳۱هزار تن آنها جان می‌سپارند.
پژوهشگران در لس آنجلس نیز دریافته‌اند این ماده سلول های سرطان پروستات را نیز از بین می‌برد. در تحقیقات دیگری ادویه زردرنگ زنجبیل نیز از گسترش سرطان ریه و سی-نه در موش ها جلوگیری کرد.
البته کارشناسان خاطر نشان کردند بسیاری از ترکیباتی که سرطان را در موش ها متوقف می‌کند، همین تاثیر را در انسان ها ندارند.
مطالعات تخصصی در رابطه با زنجبیل ( تمامی خواص و مضرات )
زنجبیل یا زنجفیل گیاهی است با نام علمی ZINGIBER OFFICINALE که به نام عمومی GINGER در دنیا مشهور است. از نام های دیگر آن می توان به جربیل و زنزبیل نیز اشاره نمود. البته گونه های دیگری از این گیاه نیز وجود دارد که در ادامه توضیح داده می شود.
زنجبیل، گیاهی است چند ساله که دارای ریزوم های غده ای است. ساقه های گیاه به طور عمودی از ریزوم ها خارج شده و در انتها به گل های زرد و زیبا منتهی می شوند. برگ های این گیاه پهن بوده و با غلافی به ساقه های متصل شده اند.
قسمت مورد استفاده زنجبیل، بیخ آن است که پس از پژمرده شدن گیاه، آن را از زمین در می آورند و در تشتی چوبی ریخته، به هم اصطکاک می دهند تا پوست روی آن گرفته شود و بعد مغز چوبی آن را خشک می کنند. این گیاه بومی هندوستان است، ولی در نقاط دیگری از جهان از جمله چین نیز وجود دارد. کشت این گیاه در نقاطی مانند جنوب آسیا، آفریقای شمالی، جامائیکا، مکزیک و ژاپن معمول است.
کاربرد دارویی زنجبیل به هندوچین باز می گردد. نشانه های کاربرد آن در کتب دارویی چین پیدا شده است. در قرن سیزدهم با مشخص شدن خواص آن، مصرفش در آشپزی سراسر اروپا رایج شد. زنجبیل در عطاری های قرون وسطی جایگاه خاصی داشت و از آن برای درمان تهوع و نفخ استفاده می شد.
اثرات درمانی
زنجبیل جزء گیاهان دارویی مهم بوده و دارای خواص متعددی از جمله ضد تهوع، مقوی قلب، ضد لخته شدن خون ، ضد باکتری، آنتی اکسیدان ، ضد سرفه، ضد سموم کبدی، ضد التهاب، ادرارآور، کاهش اسپاسم، محرک سیستم ایمنی، ضد نفخ، افزایش ترشحات روده ای معدی، پایین آورنده ی کلسترول خون، محرک گردش خون مغزی و محرک هضم غذا می باشد.
از زنجبیل استفاده های متنوعی می شود. از کاربردهای جدید آن می توان پیشگیری از: تهوع و استفراغ، کم اشتهایی ، بی اشتهایی روانی ، اسپاسم روده، برونشیت، مشکلات روماتیسم را نام برد. در صنعت غذایی هم به عنوان چاشنی استفاده می شود.
در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شده است که زنجبیل دارای خاصیت ضد سرطانی می باشد. جینجرول، مهم ترین جزء تشکیل دهنده ی زنجبیل که مسئول ایجاد طعم و مزه در این گیاه می باشد، از رشد سلول های سرطانی مخصوصا سرطان روده بزرگ در انسان جلوگیری می کند.
زنجبیل با افزایش ترشح بزاق دهان و آنزیم های مجرای گوارشی، به هضم و جذب مواد غذایی کمک می کند.
زنجبیل با بیرون راندن مخاط خلطی از ریه ها، به درمان آسم، برونشیت و دیگر مشکلات تنفسی کمک می کند.
زنجبیل نیروبخش، مقوی معده، بادشکن و ضد رقت خون می باشد. درمان کننده یرقان است. اگر پودر آن را روی پوست بدن مالش دهند، آن را تحریک و قرمز می کند. تقویت کننده حافظه، بازکننده کبد و قاطع بلغم است و رطوبات غلیظی که در روی جدار روده و معده چسبیده باشد، از بین می برد. زنجبیل را جهت فلج و ضعف اعصاب تجویز کرده اند.
زنجبیل برای درمان اسهال ناشی از مسمومیت غذایی نیز مفید است. تشنگی را برطرف می کند. مخلوط زنجبیل با نبات و کندر را جهت جلوگیری از نفخ میوه های نارس تجویز کرده اند. ضماد زنجبیل جهت گری(داءالثعلب) و فرو بردن ورم سودمند می باشد. اگر زنجبیل را کوبیده و روی آبگوشت بپاشند، درد مفاصل را تسکین می دهد. علاوه بر این مالیدن زنجبیل خشک و آب تازه ی آن برای معالجه رماتیسم نافع است. برای غدد فوق کلیه مفید بوده و ترشح هورمون کورتیزول را از این غدد زیاد می کند و بیشتر خواص زنجبیل به همین دلیل می باشد.
در چین از ریشه و ساقه ی زنجبیل به عنوان آفت کش برای دفع شته و هاگ های قارچ ها استفاده می شود.
با توجه به میزان متغیر اسانس زنجبیل که ارزش دارویی آن مزبوط به آن است، انواعی از زنجبیل که بالاتر از ۵/۱ درصد اسانس داشته باشند ارزش دارویی دارند. بنابراین در صورتی که زنجبیل کهنه باشد و یا به صورت پودر برای مدت طولانی مصرف نشود، کم کم اسانس(رایحه ی) آن کم شده و ارزش دارویی آن کاهش می یابد.
از انواع زنجبیل، انواع هندی، آفریقایی و جامائیکایی دارای ارزش بالا بوده، و نوع ژاپنی از ارزش کمی برخوردار است، طوری که نوع ژاپنی برای استفاده ی دارویی توصیه نمی شود.
مهم ترین ترکیبات شیمیایی
مهم ترین ترکیبات زنجبیل شامل مواد بودار سوزاننده ای است که بیشتر اثرات اصلی آن مربوط به همین مواد است.
ترکیبات اصلی آن شامل: انواع قندها (۵۰ تا ۷۰ درصد)، چربی ها ( ۳ تا ۱۸ درصد)اولئورزین(۴ تا ۵/۷درصد) و ترکیبات سوزاننده (۱ تا ۳ درصد) است.
یک قاشق غذاخوری زنجبیل تازه(۶ گرم) حاوی ۵ کالری، یک گرم کربوهیدرات و مقدار بسیار جزئی چربی، پروتئین و فیبر می باشد.
فرآورده های زنجبیل
فرآورده های مختلفی از زنجبیل در سراسر جهان موجود است که شامل پودر، محلول الکلی، اسانس و عصاره ی تازه ی زنجبیل است. میزان مصرف آن تا سه گرم در روز بلامانع است. البته این میزان ممکن است به صورت ۲ تا ۳ نوبت مصرف شود(مثلاً سه نوبت یک گرمی) و یا به عنوان ضد تهوع می توان یک جا از ۲ گرم آن استفاده کرد.
یک سس حیرت انگیز:
زنجبیل را با روغن زیتون ، فلفل قرمز خشک شده، دارچین، میخک، برگ بو و پیاز مخلوط نماییید تا سُسی لذیذ حاصل شود.
موارد منع مصرف
– در کودکان زیر دو سال نباید استفاده شود.
– مصرف زیاد زنجبیل موجب سوزش سردل می شود.
– افرادی که سنگ کلیه دارند، باید قبل از مصرف زنجبیل حتما با پزشک خود مشورت نمایند.
– اگر داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین و آسپیرین مصرف می کنید، زنجبیل نخورید.
– مصرف زیاد زنجبیل ممکن است با داروهای قلبی و دیابت تداخل نماید.
– مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی باید در حد متعادل باشد.
– مصرف زیاد زنجبیل ممکن است باعث اختلالات سیستم عصبی مرکزی گردد.
زنجبیل شامی
این گیاه با این که از خانواده زنجبیل نیست و در ایران، در اطراف تهران و اراک و سواحل دریای مازندران به طور خودرو به عمل می آید، با این حال در ایران آن را زنجبیل شامی می نامند و اعراب به آن “راسن” می گویند. قسمت مورد استفاده آن ریشه است که همراه با یک ساقه زیرزمینی کوتاه و گوشتدار بوده و بوی آن شبیه بنفشه است واز این نظر شبیه ریشه زنبق است. ریشه آن مقوی، ادرار آور، ضدمیکرب و ضد عفونی کننده قوی است و به همین جهت مسکن گلودرد، برونشیت، گریپ، سیاه سرفه و ناراحتی های ریوی است.
این گیاه از رشد میکروب سل جلوگیری می کند و اشتهای بیماران مبتلا به سل را زیاد می نماید. مقوی معده، روده و کبد است و ریشه آن استفراغ را تسکین می دهد. روی رحم و مجاری تناسلی و ادراری اثرات مفیدی دارد، مخصوصا ترشحات زنانه را برطرف می کند. در موارد قطع عادت ماهانه و یائسگی زودرس آن را تجویز کرده اند. این گیاه عادت ماهیانه دختران را منظم می کند. چون ادرار آور است، در بیماری های کلیه، آب آوردن بافت ها، چاقی ران و باسن و بیماری یرقان تجویز می شود.
زنجبیل ، ضماد ریشه آن برای درمان عوارض پوستی مانند سودا، ورم پوستی و دانه های جلدی مفید است و برای معالجه نقرس هم توصیه شده است. ریشه آن ضد کرم است. برای معالجه مالیخولیا، وحشت، ترس و اندوه از جوشانده این گیاه استفاده می کنند. کسانی که در رختخواب ادرار می کنند ، بهتر است از جوشانده ریشه این گیاه بنوشند تا دستگاه ادراری آنها تقویت شود. برای بازشدن عادت ماهیانه زنان نیز جوشانده آن مفید است.
مربای زنجبیل شامی با عسل جهت سرفه، تنگی نفس و پاک کردن سینه سودمند است.
ضماد بیخ این گیاه جهت تَرَک کشاله ران و تحلیل ورم ها سودمند است.
زنجبیل سگ
این گیاه هم با این که از خانواده زنجبیل نیست، اما به دلیل اینکه بو و طعم آن شبیه به زنجبیل است، آن را “زنجبیل سگ” و به عربی “زنجبیل الکلب” نامند، چون به محض این که سگ این گیاه را بخورد مسموم می شود. برگ های آن مانند فلفل تند است. قسمت مورد استفاده این گیاه برگ، ساقه و ریشه آن است. در نواحی شمال ایران، بندر گز و نواحی جنوبی می روید. مهم ترین فایده آن، این است که خون را بند می آورد و دانشمندان با مصرف ۳۰ تا ۴۰ قطره از عصاره آن (سه مرتبه در روز) خونریزی های معده، بواسیر و خون رحم را بند آورده اند و به علاوه اثر فوری در جلوگیری از خونریزی های فیبرم رحم و عوارض یائسگی دارد. ادرار آور بوده و برای درمان آب آوردن نسوج، یرقان، رماتیسم و نقرس از آن استفاده می کنند.
ضماد برگ های تازه ی آن برای معالجه دردهای عصبی رماتیسم و درد کمر مفید است. برای معالجه برفک دهان ، آنژین و زخم بینی تجویز می شود، برای تسکین درد دندان ، پنبه را به شیره این گیاه آغشته کرده و آن را در حفره دندان پوسیدگی بگذارید تا درد آن ساکت شود.
دم کرده ۵ تا ۱۵ گرم این گیاه در یک لیتر آب را می توان برای بند آوردن خونریزی های داخلی به کار برد.
ضماد برگ های تازه این گیاه برای پاک کردن کک مک ، خال ها و لکه های سیاه پوست اثری قوی دارد. ضماد برگ آن از بین برنده ورم های بدن است. این گیاه دارای ویتامین k است.
مطالعات تخصصی در رابطه با فلفل قرمز ( تمامی خواص و مضرات )
فلفل گياهي است كه در آب و هواي نيمه گرمسيري و گرمسيري مي رويد. ميوه آن در پوششهاي غلافي بلند كه به موازات رسيدن رنگ قرمز، نارنجي يا زرد به خود مي گيرد، مي رويد…
فلفل گیاهی است که در آب و هوای نیمه گرمسیری و گرمسیری می روید. میوه آن در پوششهای غلافی بلند که به موازات رسیدن رنگ قرمز، نارنجی یا زرد به خود می گیرد، می روید. میوه این گیاه به صورت خام، پخته شده، خشک یا در قالب چاشنی پودری در صنایع غذایی و دارویی، مصرف میشود.
خواص فلفل قرمز:
♦ فلفل قرمز سرشار از ویتامین c بوده و خاصیت آنتی اکسیدانی داشته و اثر شیمیایی موادی که به بافت‌های بدن آسیب می‌رسانند را خنثی می‌کند.
♦ فلفل قرمز به واسطه دارا بودن ویتامین c موجب افزایش قدرت ایمنی بدن، استحکام لثه ها و دندان‌ها می شود.
♦ همچنین مصرف فلفل قرمز باعث جذب بهتر آهن در بدن میشود و به افرادی که دچار کم‌خونی هستند توصیه می‌گردد.
♦ تحقیقات نشان داده است که اسید بیرنگ کپساسین به عنوان فعالترین عنصر موجود در فلفل، سبب کاهش میزان کلسترول خون و کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن میشود. این ماده همچنین خاصیت ضد اکسیدی (که سلولهای شما ار از آسیب دیدن محافظت می کند) و ضد باکتری دارد
♦ این فلفل طبیعت گرمی دارد که به دلیل وجود سطح بالای کاپسیسین در آن است. بیشتر فواید فلفل به دلیل وجود همین ماده است و عامل اصلی ایجاد گرما بعد از خوردن فلفل قرمز نیز هست. فلفل قرمز از دیر باز به عنوان دارو در مناطق مختلف آسیا بکاربرده می‌شده است.
♦ کرم یا پودر فلفل به عنوان نوعی مسکن می تواند در تسکین درد دندان، زونا، آرتریت، پسوریازیس و سایر انواع دردهای مزمن مفید باشد، هر چند ممکن است مصرف این ماده سبب سوزش یا خارش نسبی گردد، اما این عارضه به زودی از بین می رود. چون فلفل ابتدا با تحریک و سپس کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن مؤثر واقع میشود، لذا ممکن است درد کمی شدت پیدا کند، سپس باید ظرف چند روز اول مصرف، این اثر تا حد زیادی از بین برود.
♦ یکی از مهمترین خواص فلفل خاصیت ضدخونریزی آن است. در بعضی از نقاط دنیا در موارد اوژانسی برای بند آوردن خونریزی از آن استفاده میشود.
♦ فلفل قرمز برای قلب و عروق بسیار مفید است. هرچند که ضدخونریزی است اما بطور شگفت‌انگیزی سبب بهبود جریان خون و فشار خون میشود. فعالیت قلب را افزایش میدهد و به آن قدرت و انرژی می‌بخشد.
♦خاصیت شگفت‌آور دیگر فلفل، توانایی کنترل درد در بدن است. در واقع فلفل، گردش خون را بهبود می‌بخشد و در نتیجه مواد لازم برای بهبود را به هر نوع جراحت و زخم می‌رساند. به همین ترتیب اثر ضدالتهاب نیز دارد.
♦ به معده کمک می‌کند که فرایند هضم غذا را بهتر انجام دهد. (البته این درباره افرادی است که مبتلا به ناراحتی های معده نیستند.)
♦ تحقیقات نشان داده است که فلفل قرمز در کاهش اشتها تاثیر بسیار داشته و استفاده از آن در رژیم غذایی نیز در کاهش وزن بسیار مفید و مؤثر است.
♦ تحقیقات بیشماری نشان داده‌اند که کاپسیسین موجود در فلفل از رشد تومورهای سرطانی جلوگیری می‌کند و حتی سبب از بین رفتن سلولهای بدخیم میشود. اثر این ماده در از بین بردن تومورهای پروستات و بیضه و سرطان‌های مرتبط با اختلال هورمونی مشاهده شده است.
♦ ضماد فلفل قرمز برای روماتیسم و التهابها و ذات الجنب به صورت استعمال خارجی و در برخی موارد حتی به صورت مصرف داخلی بسیار کمک می کمند .
♦ فلفل قرمز درعین حال که نیرو بخش است ضد اسپاسم نیز می باشد . برای کلیه طحال و لوزالمعده مفید است در موارد قفل شدن فک ها که در برخی موارد رخ میدهد اثر مفید دارد .
♦ در مورد یبوست گرد فلفل قرمز مفید است زیرا حرکت دودی کشل روده ها را تحریک می کند . برای حصول این منظور هر روز به مقدار کم باید با غذا مصرف شود .
♦ در سرماخوردگی ها مصرف فلفل قرمز با دوز بالا اثر مفید و سریع دارد . منظور از دروز بالا در حدو ۶۰۰ میلی گرم تا یک گرم است. بدیهی است دوز بالابرای اشخاص مختلف فرق می کند برخی بیشتر از دیگران احتیا ج دارند .
♦ برای تسکین سرفه های شدید بخصوص در مواردی که اخلاط زایدی در بیماری تنفسی هست فلفل قرمز در بیرون انداختن اخلاط بسیار کمک می کند و در نتیجه سرفه رفع می شود
♦ فلفل قرمز در موارد حمله های خفگی مبتلایان به اسم اثر مفید دارد . ( البته اگر الرژی نداشته باشند. )
♦ فلفل قرمز بهترین محرک مفید و شفا بخش در موارد اسهال ساده و اسهال خونی می باشد .
♦ فلفل قرمز یک ماده ضد عفونی کننده است بنابر این به صورت غرغره برای ضر عفونی حلق توصیه می شود .
♦ به صورت مشمع طبی فلفل قرمز برای رفع احتقانهای حاد در موارد بیماری های ذات الریه و ذات الجنب و سایر موارد مشابه اثر مفید دارد .
♦ فلفل قرمز بهترین محرک مفید و شفا بخش در موارد اسهال ساده و اسهال خونی می باشد .
♦ فلفل قرمز برای رفع گرفتگی عضلات که به دراج شدن معروف است بسیار مفید است.
♦ فلفل قرمز بهترین داروی ریه و خلط اور و قوی است وبرای پیش گیری و تسکین برونشیت مزمن و امفیزما مفید است .
♦ ضد احتقان می باشد و برای حل شدن لخته های خون کمک می کند ومسکن درد است.
♦ وقتی که پس از خوردن فلفل قرمز از تندی ان در دهان احساس سوزش می کنید ، احساس با نتیجه خوبی است زیرا احساس سوزش و تندی در زبان و گلو مغز را تحریک می کند که ماده ای به نام اندورفین ترشح کند که نوعی مورفین طبیعی است و باعث از بین بردن احساس درد و ایجاد کمی احساس فرح و نشاط می شود.
♦فلفل قرمز یا تند که به نام چیلی معروف است با افزایش جریان خون به پوست سر در رشد موهای سر موثر است
♦ فلفل قرمز می‌تواند در تومورهای سرطانی نیز موثر باشد، با این حال این مسئله کاملا ثابت نشده است.نتیجه تحقیقی که در مرکز تحقیقات سرطان شناسی آمریکا صورت گرفته نشان میدهد که ماده موثر موجود در فلفل مانند تیغ دولبه عمل می‌کند و اثر سرطان زایی یا ضد سرطانی آن به میزان مصرف آن بستگی دارد.اگر مصرف فلفل تند یا قرمز بیش از اندازه مجاز باشد به تومورهای سرطانی منجر میشود و اگر در حد مجاز مصرف شود می‌تواند اثرات ضد سرطانی خود را نشان دهد.
♦ فلفل قرمز بهترین داروی ریه و خلط آور قوی است وبرای پیشگیری و تسکین برونشیت مزمن مفید است.
♦ این سبزی ضد احتقان بوده و برای بازشدن لخته‌های خون کمک می‌کند .همچنین مسکن درد است و مصرف فلفل قرمز لذت و نشاط را به دنبال دارد .
مصرف فلفل قرمز در قاعدگی
♦ این ادویه حاوی ترکیبی به نام «کاپسایسین » است که با تحریک کردن پایانه های اعصاب و کاهش ماده شیمیایی انتقال دهنده سیگنال های درد، نوعی مسکن موثر برای کاهش دردهای دوره قاعدگی به حساب می آید.
مصرف فلفل قرمز در بارداری و شیردهی:
♦ فلفل قرمز از جمله موادی است که بهتر است در دوره بارداری و تا چند ماه بعد از زایمان مصرف نشود . زیرا کودکان چند ماه پس از تولد به تدریج از رشد بهتری از دستگاه گوارش برخوردار شده و قدرت هضم این قبیل موادغذایی منتقل شده از شیر مادر را پیدا می کنند.
مضرات فلفل قرمز:
♦ مصرف فلفل قرمز برای کودکان چندان توصیه نمیشود.
♦ خوردن فلفل قرمز در عده ای ایجاد ناراحتی می نماید و اشخاصی که دارای مزاج گرم هستند نمی توانند فلفل قرمز تند را بخصوص د رمصارف داخل تحمل نمایند و به علاوه اشخاصی که آلرژی دارند از خوردن و مصرف آن محروم می باشند به هر حال بهتر است مصرف فلفل قرمز تند همیشه با جلب نظر و مشورت با کارشناسان گیاه درمانی و پزشکان باشد .
♦ اگر مصرف فلفل تند یا قرمز بیش از اندازه مجاز باشد به تومورهای سرطانی منجر میشود و اگر در حد مجاز مصرف شود می‌تواند اثرات ضد سرطانی خود را نشان دهد.
♦ همانطور که گفتیم مصرف فلفل تند سرعت سوخت و ساز را در بدن بالا می‌برد و به همین خاطر به لاغر شدن کمک می‌کند. اما «کاپسایسین» یک ماده فعال در فلفل است که موجب التهاب بافتی میشود و اگر به مقدار زیاد استفاده شود می‌تواند به لایه مخاطی معده و روده آسیب جدی وارد کند.
♦ فلفل قرمز می تواند مری را تحریک کرده و منجر به درد سوزش سر دل شود .خوردن فلفل قرمز می تواند یک مشکل بزرگ را برای افراد مبتلا به سندرم روده و یا کسانی که در حال حاضر از سوزش سر دل حتی به صورت مزمن رنج می برند فراهم سازد .
