ایران خبر - برنامه نهایی آمریکا در سوریه چیست؟

نظام سلطه اگرچه در حال حاضر به بسیاری از اهداف حداقلی خود رسیده اما چنانچه پیش بینی میکرد نتوانسته به سقف اهداف خود مانند تسلیم نیروهای انقلابی منطقه، تضمین ابدی امنیت اسراییل و... دست یازد.

به گزارش ایران خبر، ۱۸ دسامبر سال ۲۰۱۰ میلادی که «محمد بوعزیزی» شهروند تونسی با خودسوزی در اعتراض به فساد حاکم در این کشور نقش کبریتی را بازی کرد که انبار بزرگ باروت ملت های تحقیر شده عرب را شعله ور ساخت، شاید کمتر کسی اوضاع و احوال منطقه شمال آفریقا و غرب و جنوب غربی آسیا را آنچنان که امروز هست، پیش بینی می کرد.
خودسوزی این شهروند تونسی در ابتدا اگرچه ماهیت استبدادی و خودباختگی حکام دیکتاتور و دست نشانده عرب را نشانه گرفت و به انقلاب هایی دومینو وار منجر شد، اما دلایل زیادی از میانه راه بر اصل ماجرا تاثیر گذاشته و مسیر اصلی را منحرف ساختند.
در آن روزها که تازه ۲ سال از حکومت دوباره دموکرات ها بر کاخ سفید می گذشت، دومینوی انقلاب های عربی همچون موریانه ای بود که تمام تار و پود سناریوی «باراک اوباما» مبنی بر طراحی یک خاورمیانه جدید را تهدید می کرد، سناریویی که هم قرار بود امنیت رژیم جعلی اسراییل را به شکلی بلند مدت و راهبردی تامین کند و هم نظام های معارض با وضعیت موجود نظام بین الملل را به مرور در خود هضم کند. این بار اما؛ دموکرات های آمریکایی در تله «الزام بر اجرای یک راهبرد واحد» نیفتاده و بلافاصله با تدوین سناریوهای مختلف سعی کردند سوار بر موج اتفاقات شوند.
بر همین اساس؛ در هر محدوده جغرافیایی نسخه ای متناسب با شرایط سیاسی و اجتماعی مربوطه پیاده کرده و فرمان تحولات را به دست گرفتند. آنچه در تونس، لیبی، مصر، بحرین و یمن اتفاق افتاد به روشنی این مسئله را نشان می دهد. در این میان اما؛ نیاز مبرمی احساس می شد به نابودی منشأ الهام بخشی که روشنگرانه نطفه بیداری را کاشته و به مرور آن را بارور می کرد.
این منشأ جایی نبود جز جمهوری اسلامی ایران که با راهبری جبهه مقاومت و تبیین اصول آزادگی و استقلال مبتنی بر عزت، فطرت جوانان جهان عرب را بیدار کرده بود، مسئله ای که بارها نمود بیرونی اش همه را متحیر ساخت، از ایستادگی ملت ایران در اوج تحریم ها گرفته، تا پیروزی های پی در پی رزمندگان مقاومت در برابر رژیم تا بن دندان مسلح صهیونیستی. لذا تصمیم بر آن شد تا به لنگرگاه این جبهه آسیب جدی وارد شده و توان جبهه مقاومت معطوف به آن شود، پس در اتاق فکر نظام سلطه، نظام سوریه و شخص «بشار اسد» به عنوان هدف میانی و تجزیه کامل غرب آسیا به عنوان هدف غایی در نظر گرفته شد.