ایران خبر گزارش می دهد؛
لبخند و مهربانی بین ایرانی ها کمرنگ شده است
کد مطلب: 155794
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۲۱:۱۰
مهربانی طوری رخت بربسته که گویا از اصل و اساس چنین صفتی وجود نداشته یا اگر هم باشد به قدری کمرنگ شده که دیده نمی شود.
همه مردم جهان این روزها درگیر ویروس منحوس کرونا هستند و زندگی همه مردم به شدت درگیر آسیب های مادی و معنوی بسیار بدی شده است. مهربانی طوری رخت بربسته که گویا از اصل و اساس چنین صفتی وجود نداشته یا اگر هم باشد به قدری کمرنگ شده که دیده نمی شود.
این روزها مهربانی و لبخند زدن بسیار کمرنگ شده که به سختی می توان آن را در چهره افراد جامعه دید اگر هم لبخندی باشد زیر ماسک ها پنهان شده است.
اگر در جامعه به افراد توجه کنیم متوجه می شویم بسیاری از آنها دچار افسردگی، یاس و ناامیدی، عصبانیت، از کوره در رفتن، بی توجه شدن نسبت به یکدیگر شدند این عوامل بعد از ویروس کرونا شدت بیشتری گرفته است و این علائم بیش از پیش نمایان شده است.
سال گذشته مؤسسه نظرسنجی بین‌المللی گالوپ در تحقیقی عصبانی‌ترین ملل جهان را در لیستی مرتب کرد که بر اساس آن، ایرانی‌ها جزو پنج ملت اول عصبانی در جهان قرار گرفتند. نگاهی به افزایش آمار جرایم مبتنی برخشونت، عصبانیت، تندخویی، خشم و نزاع وتوهین و ضرب و شتم و ... در چند سال اخیر شاید تاییدی بر این مدعا باشد.
بیشتر مردم جامعه ایران به سرعت از کوره در می روند و کنترلی بر خشم و عصبانیت خود ندارند. به عنوان مثال: در تاکسی برای کرایه دادن، برای خرید بگو مگو دارند برای قیمت کالا، در رانندگی کردن برای سبقت گرفتن و خیلی موارد دیگر. که متاسفانه در برخی موارد عصبانیت ها باعث نابودی زندگی ها نیز می شود.
مهم ترین نکته ی که می توان به آن اشاره کرد فشارهای اقتصادی است که بر مردم تحمیل شده و طاقت شان را کم کرده است. شنیدن اختلاس های کلان برای افراد عادی و کم درآمد جامعه واقعا غیرقابل تحمل است و با کوچک ترین کمبودی از کوره در می روند و ناراحتی شان را سر دیگران خالی می کنند که البته در این مورد حق دارند چون با سختی و زحمت زندگی می کنند اما در نهایت چیزی عایدشان نمی شود.
احساس نابرابری اقتصادی و تبعیضی که بین مردم به وجود آمده است نامهربانی را زیاد کرده و باعث شده مردم به شدت از یکدیگر فاصله بگیرند و رفتارهای عجیب و نامهربانی سرلوحه کارهایشان شده است.
در گذشته مردم با هم مهربان تر بودند اما در جامعه صنعتی و امروزی مهربانی بسیار نایاب شده است. شاید قبل تر زندگی ها بهتر بود. افراد به یکدیگر اعتماد داشتند و احترام می گذاشتند. این روزها رقابت ها و حسادت ها مردم را نامهربان کرده که همدیگر را چنگ می زنند.
شاهد این هستیم آستانه تحمل مردم و تاب‌آوری جامعه کاهش یافته و با کوچک ترین تنش شاهد عکس‌العمل‌های کلامی و رفتاری خارج از عرف بین افراد هستیم.
در پیاده راه های تهران هر روز شاهد رفت و آمد سخت عابران هستیم. هجوم دست فروشان و موتورسوران اعصاب عابران پیاده را برهم زده است.
این موارد بعضی از مشکلات جامعه امروزی است حال باید فکر کرد چگونه می توان ابروان گره خورده مردم را باز کرد؟ چگونه باید مردم با هم مهربان باشند؟ چگونه باید رفتارهای اجتماعی را تغییر داد تا جامعه کمی بهتری داشته باشیم؟ شاید آموزش های همگانی برای شهروندان راه حل موثری باشد تا مردم هم بتوانند با این همه دغدغه و مشکلات کمی راحت تر زندگی کنند.
گزارش: مه جبین محمدی
