به گزارش ایران خبر،مشهور است که عمر سعد پیش از واقعه کربلا هرگاه به مسجد وارد می شد هر کس نگاهش به او می افتاد بی اختیار می گفت: «هذا قاتل حسین بن علی علیه السّلام» این ملعون کشنده حسین بن علی علیه السّلام است، تا آن که روزی به خدمت حسین بن علی علیه السّلام آمد و عرض کرد، این سفیهان گمان می کنند که من قاتل شما خواهم شد.
آن حضرت تبسم کرده و فرمود: آنها که این سخن را به زبان می آورند سفیه نیستند؛ کلمه حقی است که بر زبان ایشان جاری می شود. اما تو به یقین بدان ای عمر سعد، که پس از من یک بار شکمت را از گندم عراق سیر نخواهی کرد و زنده نخواهی ماند بعد از من جز چند صباحی.
قضیه همان شد که امام علیه السّلام خبر داده بود. به اندک زمانی مختار پیدا شد و هر یک از این ظالمان را به خصوص عمر سعد را به جهنم فرستاد، که بعد از آن ممکن نبود، و به همان وجهی که خدای بزرگ انتقام حضرت یحیی بن زکریا علیه السّلام را از طایفه بنی اسرائیل گرفته بود.
پی نوشت: معجزات امام حسین علیه السّلام، ص۸۱.
