با تولید سالانه ۲۰ کلاهک هسته‌ای
پاکستان سومین انبار بزرگ بمب اتمی جهان می‌شود؟
کد مطلب: 38554
تاریخ انتشار : جمعه ۶ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۲۲
پاکستان با تولید سالانه ۲۰ کلاهک هسته‌ای در یک دهه آینده به سومین کشور دارای بزرگترین زرادخانه هسته‌ای جهان تبدیل می‌شود.
به گزارش ایران خبر به نقل از تسنیم، در گزارش جدید دو اتاق فکر آمریکایی آمده است که پاکستان احتمالا سالانه 20 کلاهک هسته‌ای تولید می‌کند و با در نظر گرفتن این پیشرفت در تولید کلاهک هسته‌ای، در طول یک دهه آینده، این کشور سومین زرادخانه بزرگ جهان را خواهد داشت.
این گزارش که توسط «بنیاد کارنگی برای صلح بین‌الملل» و «مرکز استیمون» انجام شده، اشاره می‌کند که پاکستان به سرعت در حال توسعه توانایی‌های هسته‌ای به دلیل هراس از رقیب هسته‌ای خود، هند است.
بر اساس این گزارش، پاکستان در توسعه کلاهک هسته‌ای هند را پشت سر گذاشته است. تحلیل‌گران ارزیابی می‌کنند که پاکستان حدود 120 کلاهک هسته‌ای و هند 100 کلاهک را در اختیار دارد.
توان هسته‌ای پاکستان در سال‌های آینده رشد خواهد کرد، زیرا این کشور دارای ذخایری از اورانیوم غنی‌شده است که می‌تواند در تولید تجهیزات هسته‌ای با توان پایین مورد استفاده قرار گیرد.
از طرفی هم هند دارای ذخایری از پلاتینیوم بوده که برای تولید تجهیزات هسته‌ای با توان بالا مورد نیاز است.
اما در این گزارش آمده که ظاهرا هند از این ذخایر پلاتینیوم بیشتر برای تولید انرژی داخلی استفاده کرده است.
بر اساس این گزارش، پاکستان می‌تواند در طول 5 تا 10 سال به حداقل 350 سلاح هسته‌ای دست یابد. در نتیجه این کشور احتمالا سلاح هسته‌ای بیشتری نسبت به هر کشور دیگری پس از آمریکا و روسیه خواهد داشت.
مقامات غربی و تحلیل‌گران سال‌هاست که تلاش می‌کنند تا ارزیابی دقیقی از توانایی هسته‌ای پاکستان بدست بیاورند. چندین تحلیل‌گر پاکستانی در این مورد گفتند: این نظریه اشتباه است که پاکستان تمام ذخایر خود را برای تولید تجهیزات هسته‌ای مورد استفاده قرار دهد.
هند و پاکستان تا کنون در 3 جنگ در مقابل هم قرار گرفتند و در سال 1998 میلادی به عنوان قدرت‌های هسته‌ای اعلام موجودیت کردند. مقامات غربی از آن زمان تا به حال همواره در مورد وقوع جنگ هسته‌ای میان دو رقیب هشدار داده‌اند.
هند سیاستی را اتخاذ کرده که بر اساس آن در صورت بروز جنگ در ابتدا از سلاح هسته‌ای استفاده نکند، اما رهبران پاکستانی بارها تاکید کرده‌اند که در صورت اجبار از این سلاح‌ها در برابر ارتش هند استفاده خواهند کرد.
یک کارشناس مسائل منطقه‌ای معتقد است: هند سلاح هسته‌ای را به عنوان یک ابزار سیاسی در نظر می‌گیرد و نه چیزی که در میدان جنگ استفاده شود. در حالی است که پاکستان آن را به عنوان یک تامین کننده ثبات در نظر گرفته است.
این گزارش که توسط «بنیاد کارنگی برای صلح بین‌الملل» و «مرکز استیمون» انجام شده، اشاره می‌کند که پاکستان به سرعت در حال توسعه توانایی‌های هسته‌ای به دلیل هراس از رقیب هسته‌ای خود، هند است.
بر اساس این گزارش، پاکستان در توسعه کلاهک هسته‌ای هند را پشت سر گذاشته است. تحلیل‌گران ارزیابی می‌کنند که پاکستان حدود 120 کلاهک هسته‌ای و هند 100 کلاهک را در اختیار دارد.
توان هسته‌ای پاکستان در سال‌های آینده رشد خواهد کرد، زیرا این کشور دارای ذخایری از اورانیوم غنی‌شده است که می‌تواند در تولید تجهیزات هسته‌ای با توان پایین مورد استفاده قرار گیرد.
از طرفی هم هند دارای ذخایری از پلاتینیوم بوده که برای تولید تجهیزات هسته‌ای با توان بالا مورد نیاز است.
اما در این گزارش آمده که ظاهرا هند از این ذخایر پلاتینیوم بیشتر برای تولید انرژی داخلی استفاده کرده است.
بر اساس این گزارش، پاکستان می‌تواند در طول 5 تا 10 سال به حداقل 350 سلاح هسته‌ای دست یابد. در نتیجه این کشور احتمالا سلاح هسته‌ای بیشتری نسبت به هر کشور دیگری پس از آمریکا و روسیه خواهد داشت.
مقامات غربی و تحلیل‌گران سال‌هاست که تلاش می‌کنند تا ارزیابی دقیقی از توانایی هسته‌ای پاکستان بدست بیاورند. چندین تحلیل‌گر پاکستانی در این مورد گفتند: این نظریه اشتباه است که پاکستان تمام ذخایر خود را برای تولید تجهیزات هسته‌ای مورد استفاده قرار دهد.
هند و پاکستان تا کنون در 3 جنگ در مقابل هم قرار گرفتند و در سال 1998 میلادی به عنوان قدرت‌های هسته‌ای اعلام موجودیت کردند. مقامات غربی از آن زمان تا به حال همواره در مورد وقوع جنگ هسته‌ای میان دو رقیب هشدار داده‌اند.
هند سیاستی را اتخاذ کرده که بر اساس آن در صورت بروز جنگ در ابتدا از سلاح هسته‌ای استفاده نکند، اما رهبران پاکستانی بارها تاکید کرده‌اند که در صورت اجبار از این سلاح‌ها در برابر ارتش هند استفاده خواهند کرد.
یک کارشناس مسائل منطقه‌ای معتقد است: هند سلاح هسته‌ای را به عنوان یک ابزار سیاسی در نظر می‌گیرد و نه چیزی که در میدان جنگ استفاده شود. در حالی است که پاکستان آن را به عنوان یک تامین کننده ثبات در نظر گرفته است.
