کد مطلب: 140795
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۰۱
فصل جدید برفی پیست‌های اسکی درحالی آغاز شده که یکی از پول‌سازترین این پیست‌ها همچنان بدون سرپرست است و ظاهرا قرار نیست مزایده‌ای برای واگذاری آن انجام شود.
به گزارش ایران خبر، دیزین به عنوان بزرگترین پیست اسکی کشور با ظرفیت های عظیم اسکی برف و چمن، دوباره در آستانه فصل تازه اسکی بلاتکلیف مانده و ابهاماتی در مورد واگذاری و اجاره آن به وجود آمده است.
داستان اجاره کوتاه مدت دیزین که سال هاست زخم های عدیده ای به پیکر نحیف و رنجور این پیست قدیمی وارد کرده دوباره در فصل گذشته اسکی تکرار شد و حالا زمزمه هایی از مستاجر جدید دیزین به گوش می رسد.از آنجایی که پروسه واگذاری دیزین به بخش خصوصی از طریق مزایده امری زمانبر است و حالا دیگر فرصت آن نیست زمزمه هایی از واگذاری این پیست با ترک تشریفات به متولی این رشته یعنی فدراسیون اسکی به گوش می رسد.
این در حالی است که فدراسیون اسکی خود با مشکلات متعدد مالی دست و پنجه نرم می کند و مشخص نیست در این شرایط اقتصادی چگونه می خواهد از اجاره بیش از ۴ میلیاردی دیزین برآید.
واگذاری دیزین تقریبا هر ساله یکی از معضلات و مشکلات مهم در اسکی کشور به شمار می رود، هر سال هم رجزخوانی کافی در این خصوص صورت می گیرد اما رویه همان رویه تکراری است بدون کوچکترین تغییری. دیزین که سندی برای فروش آن وجود ندارد فقط قابل اجاره است اما سوال اساسی این است که چرا دیزین اجاره بلند مدت داده نمی شود؟ اقدامی که حداقل فرصت بهره برداری، استانداردسازی و ارائه خدمات بلند مدت را به مستاجر خود بدهد.
پرسش این است که آیا شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی در این برهه از زمان که چیزی تا آغاز فصل اسکی باقی نمانده تضمینی بر استانداردسازی این پیست می دهد؟ این در حالی است که چنین اقداماتی می بایست پیش از آغاز فصل سرما و بلافاصله پس از پایان فصل اسکی قبل آغاز می شد.
شرکت توسعه که زمان لازم برای برگزاری مزایده را از دست داده و در بن بست گیر کرده است، چاره ای جز این ندارد که مسئولیت پیست را به فدراسیون اسکی واگذار کند.
فدراسیون اسکی نیز دو راه را پیش رو دارد. یا اینکه خودش مسئولیت را برعهده بگیرد و مبلغ اجاره بالای 4 میلیارد تومان را به شرکت توسعه پرداخت کند یا اینکه پیست اسکی را به گزینه سوم اجاره دهد و بتواند برای خودش هم درآمدزایی داشته باشد.
در این میان پرسش هایی پیرامون آینده پیست و اجاره آن مطرح می شود. اول اینکه مبلغ پیش پرداخت اجاره دیزین که حدود ۲۵ درصد اجاره کل آن است چگونه پرداخت خواهد شد؟ آیا اگر فدراسیون اسکی به عنوان متولی این رشته دیزین را اجاره کند می تواند با ارائه خدماتی بهتر در این حوزه درآمدزایی کند؟ آیا مشکلات استانداردسازی دیزین با ورود مستاجر جدید که خود در این بخش مطالبه گر است کمکی به این موضوع خواهد کرد؟ آیا در پشت پرده مستاجرهای قدیمی دیزین از شهریار افشار گرفته تا حمیدرضا تفته تلاشی برای اجاره مجدد دیزین خواهند کرد؟
با ورود به نخستین روز از آبان ماه دیزین همچنان بی سرپرست و بلاتکلیف باقی مانده است در حالی که جمع زیادی از علاقه مندان منتظر بازگشایی مجدد این پیست و آغاز فصل اسکی جدید هستند.
