به گزارش ایران خبر، امیرپویان رفیعی شاد ـ رییس هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایی دفتر سفر هوایی، گردشگری و زیارتی استان تهران ـ یادداشتی را در شرح نحوه فروش بلیت در این شرکت‌های هواپیمایی در اختیار این خبرگزاری قرار داد که در متن آن (با حذف نام آن‌ها با توجه به اصول حرفه‌ای) آمده است: «بر اساس آنچه در شرح وظایف دفاتر خدمات مسافرتی هوایی آمده است، دفاتری که در قراردادی با یک شرکت هواپیمایی از سوی آن شرکت به عنوان نماینده فروش تلقی می‌شوند مجاز خواهند بود در مسیرهای پروازی که آن شرکت تعریف کرده است به فروش بلیط مبادرت کنند و در یک دوره (بین ۷ تا ۱۵ روز) فروش خالص خود را پس از کسر کارمزد مقرر به شرکت هواپیمایی پرداخت کنند.
از ابتدای دوره‌ای که اخذ ارزش افزوده بر اساس قوانین جاری از سوی فروشندگان خدمات و سایر صنوف الزامی شده، وفق تعاریف به عمل آمده، پرداخت ارزش افزوده بر اساس کارمزدِ محاسبه شده برای دفاتر خدمات مسافرتی باید از سوی شرکت هواپیمایی حمل کننده مسافر پرداخت شود.
به همین روال دفاتر خدمات مسافرتی پس از محاسبات مربوطه مبلغ ارزش افزوده بر اساس کارمزد را از جمع پرداختی به شرکت هواپیمایی کسر و آن را مستقیماً به حساب اداره مالیاتی پرداخت و فیش آن را برای شرکت هواپیمایی ارسال می‌کردند و به این ترتیب به شکلی دفاتر نماینده فروش نقش کسرکننده و پرداخت‌کننده مالیات ارزش افزوده را به نیابت از شرکت‌های هوایی دارند.
اما اخیراً دو شرکت هواپیمایی داخلی با ترفند خاصی عملاً نسبت به حذف این مالیات که الزاماً باید از سوی آن‌ها پرداخت شود مبادرت کرده و طی بخشنامه ای به دفاتر خدمات مسافرتی اعلام کرده‌اند نمایندگی به شکل سابق، حذف و دفاتر باید همانند مسافرین به خرید نقدی بلیت مبادرت کنند که با اتخاذ این روش عملاً موضوع پرداخت مالیات ارزش افزوده بر اساس کارمزد تعلق گرفته را از سوی خود منتفی کرده‌اند.
حال سوال این است که آیا بر اساس قوانین و مقررات تعریف شده اعمال چنین روشی از سوی این شرکت‌ها صحیح بوده یا خیر. حال اگر دفتری به صورت نقدی برای مشتریان خود از این شرکت‌ها بلیط تهیه کنند قطعاً برای ادامه حیات اقتصادی و جبران هزینه‌ها علی‌الاصول به دریافت کارمزد ناچیزی در ازای فروش بلیت به مسافرین نیازمنداند. بدیهی است که در اینجا با توجه به ترفند این دو شرکت هواپیمایی مالیات ارزش افزوده کارمزد دریافتی را دفتر عامل فروش باید خود پرداخت کند که در مواجه با چنین اتفاقی یا باید ارزش افزوده را از مسافر دریافت کند که بدیهی است امکان‌پذیر نبوده و بالاجبار باید از درآمد خود آن را پرداخت کند.
نکته مهم این است که چگونه یک شرکت هواپیمایی داخلی به خود اجازه می‌دهد با اعمال چنین روش زیرکانه‌ای با یک تیر دو نشان بزند؛ اول فرار از پرداخت مالیات کارمزد و دوم حذف تدریجی کارمزد عایدی دفاتر خدمات مسافرتی که به هرحال در این شرایط بد اقتصادی با همین درآمدهای ناچیز چراغ فعالیت خود را روشن نگه داشته و به فراخور حال خود، تعدادی جوان را به کار گمارده‌اند.
لذا به نظر می‌رسد در شرایطی که فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم دول غربی اثرات مخرب خود را بیشتر در بنگاه‌های اقتصادی کوچک نشان داده، اتخاذ روش‌های منفعت طلبانه بعضی از شرکت‌های هواپیمایی جای هیچ توجیه اخلاقی نداشته و عملاً انسان را یاد ضرب المثل قدیمی (هرکس به فکر خویشه) می‌اندازد.
ما از مسؤولان متولی امر تقاضا داریم اجازه ندهند شرکت‌های هواپیمایی فعال در کشور چنین روش‌های منفعت طلبانه را اعمال کنند. قطعاً در صورتی که برخورد مناسب و بازدارنده صورت نگیرد در آینده شاهد اتفاقات بدتری در این زمینه از سوی بقیه شرکت‌های هواپیمایی خواهیم بود. »
