وزیر خارجه سیاست‌های یکجانبه گرایانه را از قرائن آشکار دگردیسی در جهان پساغربی خواند و پشت پا زدن به تعهدات بین‌المللی و اعمال تحریم‌های یکجانبه را تلاش برای بازگشت به نظام گذشته حاکم بر روابط بین‌المللی برشمرد که دورانش به سر آمده است.
مولانا می‌فرماید «کوی نومیدی مرو امیدهاست/ سوی تاریکی مرو خورشیدهاست»
اگر تاریخ 40 سال اخیر انقلاب‌مان را مرور کنیم درمی‌یابیم که همواره در مقاطع و لحظات حساس آن توانسته‌ایم تهدیدهای پیش‌رو را به فرصت‌های جدید امیدآفرین تبدیل کنیم.
در 40 سال اخیر فراز و فرودهای بسیاری از سر انقلاب اسلامی‌مان گذشته است، اگر به سیاست خارجی هم طی این دوران و در فضای روابط و مناسبات بین‌المللی بنگریم، شاهد تحولات زیادی بوده‌ایم. از جمله مهم‌ترین این تحولات در یک دهه اخیر می‌توانیم به ورود نظام بین‌الملل به جهان پساغربی اشاره کنیم که در آن منابع قدرت متکثر شده است و کنشگران متکثر دولتی و غیر دولتی فعالانه در صحنه جهانی نقش‌آفرینی می‌کنند.
دوران هژمونی به سر آمده و نه تنها سلطه جهانی و یا منطقه‌ای مطلوب نیست بلکه ناممکن است و هیچ قدرتی نمی‌تواند اراده خود را بر جامعه جهانی تحمیل کند. سیاست‌های یکجانبه گرایانه، از قرائن آشکار این دگردیسی در جهان پساغربی است. اقدامات نامتعارف از جمله پشت پا زدن به تعهدات بین‌المللی و اعمال تحریم‌های یکجانبه از مصادیق بارز تلاش برای بازگشت به نظام گذشته حاکم بر روابط بین‌المللی است که دوران آن به سر آمده و بازگشت ناپذیر است.
در این شرایط، طبیعی است که کشور عزیز ما به مثابه یکی از کنشگران مستقل و مؤثر در سپهر بین‌المللی و منطقه‌ای جدید با چالش واپسگرایان و متنعمان از نظم پیشین روبه‌رو شود. با استعانت از این بیت حافظ «شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا/ بر منتهای همت خود کامران شدم» منتهای همت و کوشش خود را به کار گرفته و خواهیم گرفت تا به یاری همه ملت، در پیمایش مسیر پیشرفت و آرامش ایران عزیز در عرصه سیاست خارجی نقشی سازنده ایفا کنیم.
ایران کهن و تاریخی ما در سیر و سلوک خود در پی هزاره‌ها، همواره دستخوش حوادثی صعب و سخت بوده است و اینک در آستانه سال نو، روزهای سرنوشت سازی را پشت سر می‌گذارد. باید با همت بلند به سوی فردایی پر امید قدم برداریم. ما از منابع غنی و ارزشمندی از جمله تاریخ و تمدن دیرپا، جغرافیای کم نظیر، منابع سرشار طبیعی و انسانی، آموزه‌های دینی و اخلاقی، رهبری خردمند و جامعه‌ای پویا و جوان برخورداریم که دستمایه‌های قدرتمان است؛ در کنار منابع مادی بی شمار و نقطه اتکایمان.
کشتی نشستگانیم و مقصد همه ما مشترک است، در میان کشتی نشستگان تفاوت‌ها طبیعی است، اما همه همسفرند. در این شرایط خطیر به اجماع، انسجام ملی و همبستگی و همدلی همگانی به عنوان سنگ بنای استحکام سیاست خارجی نیازمندیم. در پرتو امید می‌توان از تنگناها گذر و چالش‌ها را به فرصتی برای ایران بزرگ بدل کرد. پیشاپیش نوروز بر همه هموطنان عزیز تبریک و تهنیت باد
