۱
 
کد مطلب: 103764
 
تاریخ انتشار : جمعه ۱۵ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۰۴
پدر ستایش قریشی پس از اعدام قاتل دخترش که صبح روز پنجشنبه اجرا شد، نامه‌ای را خطاب به مردم ایران و مهاجران افغانستانی ساکن ایران نوشت.

پدر ستایش قریشی دختربچه‌ 6 ساله‌ای که فروردین سال 95 به دست پسر 17 ساله همسایه پس از تجاوز به طرز هولناکی به قتل رسید، پس از اجرای حکم قصاص قاتل دخترش که صبح روز گذشته اعدام شد، نامه‌ای را خطاب به مردم ایران و مهاجران افغانستانی نوشت. متن این نامه به شرح زیر است:

به گزارش ایران خبر، «دیروز صبح قاتل دختر عزیزم، ستایش، قصاص شد، برطبق قوانین ایران، کشوری که بیشتر عمر من و فرزندانم در آن گذشته است. تقریباً یک سال و 10 ماه است که از آن اتفاق می گذرد و هر روز برای ما سخت گذشته است. خبر قتل دختر دیگرم، آتنا اصلانی داغ ما را تازه کرد و همه مردم ایران را ناراحت کرد و قصاص قاتل او درخواست همه مردم ایران بود. ولی امروز که حکم قصاص قاتل ستایش عزیزم اجرا شد، برای ما مایۀ خوشحالی نبود. چون امروز خانواده دیگری، مثل ما، فرزندش را از دست داد.

فرزندان ما، هر چه باشند و هر کاری که کرده باشند، حاصل عمر و زندگی ما هستند و دوست‌شان داریم. ستایش ما به ناحق از میان ما رفت، ولی قاتل او هم فرزند خانواده‌ای مثل خانواده ما بود. درست است که قصاص حق است و باید تسلیم خواست خدا و قانون بود، ولی به هر حال خانواده‌ای از برادران ایرانی‌ام، امروز در غم فرزند نشسته است. قصاص درخواست من و خانواده من بود تا مرحمی باشد بر زخم از دست دادن دختر کوچکم. و برای ما افغانستانی‌های ساکن ایران، اجرای عدالت آرزوی بزرگی است.

تمام عمر در میان برادران ایرانی‌مان با آرامش زندگی کرده‌ایم و برای خود اعتبار و آبرو خریده‌ایم. مردم محله ما در ورامین به ما احترام می‌گذارند، چون چیزی جز زحمت صادقانه از ما ندیده‌اند و سعی کرده‌ایم در سرزمین برادران هم دین و هم زبانمان، که با بزرگی ما را پذیرفته‌اند، نان حلال برای خانواده‌مان ببریم. این قصاص، برای من و خانواده‌ام و برای ستایش عزیزم، و البته برای کل ملت ایران و مهاجرین افغانستانی، آرامش و عزت به همراه خواهد آورد. از همه وطنداران افغانستانی و برادران ایرانی‌ام که ما را در این غم همراهی کردند سپاسگزارم. امیدوارم دیگر هیچ وقت و برای هیچ خانواده‌ای، چنین روزهای سختی پیش نیاید.

شیرآقا قریشی»

منبع : تسنیم
 
 
Bulgaria
۱۳۹۶-۱۰-۱۶ ۱۵:۰۲:۴۸
باسلام
بااینکه جمعیت ورزشکاران از یک میلیون نفرهم کمترهستن اما چندشبکه تلویزیونی ورادیوئی و ماهواره ای و مطبوعات هرروز مدام از ورزش ودغدغه و تحلیل وخبر و غیره پیگیری میشه
اماباتوجه به اینکه جامعه ی کارگری حداقل دوازده میلیون نفری هستن که نه تنهاخبری ازشون نیست بلکه حزبی بنام کارگرفقط ازاسم این قشرسواستفاده میکنه و دنبال منفعت وجایگاه خودشونن
تومملکتی که صادراتش متفکران و وارداتش موادمخدر
وقبرروبخرن و مغزرو بفروشن
گورستان تاریخه
نه سرزمین زندگانی؟